Ewuś, 2018-06-22 12:11:06

Jestem Pamiętam Czuwam:-)

m, 2018-06-22 11:51:42

"Bo gdzie jest twój skarb, tam będzie i serce twoje"

czciciel, 2018-06-22 08:59:16

Wczoraj , gdy suchałem i oglądałem Słowo przyszła nawałnica , silny wiatr i deszcz uderzyły w mój dom lecz oparł się skutecznie bo na Skale był osadzony . Fundament to podstawa każdej budowli a do tego jeśli PAN buduje ten dom w nas wtedy to ON JEST NAJCENNIESZY ...

Jolanta, 2018-06-22 08:50:41

Każda osoba, rzecz, czynność powinna zbliżać mnie do Nieba. Wszystko, czemu poświęcam dużo swojego czasu powinno być wydeptywaniem drogi do wieczności.

Grzegorz, 2018-06-22 08:07:24

Kim jestem: orłem czy chomikiem? Dziękuję Ojcze Michale. Ave Maria, Regina Coeli!

., 2018-06-22 07:41:05

Żyć niebem, nie zagubić się w trosce o „tu i teraz”. Moim zaangażowaniem w doczesność interesują się bardzo ci, którzy, robią wszystko, aby niepostrzeżenie zabrać mi pokój serca i wypełnić je prawie niewidocznymi pożerającymi uwagę drobiazgami. Jak dobrze, że mam przy sobie ludzi, którzy zwracają mój wzrok na nowo w stronę nieba i z którymi wspólnie mogę gromadzić właściwe SKARBY we właściwym miejscu.

Ela, 2018-06-22 07:34:31

"Człowiek gdy umiera nie bierze ze sobą ni srebra ni złota tylko dobre uczynki.One będą szły za nim, czuwaly nad nim w spoczynku a gdy się obudzi będę mówiły za niego "

ewa maria, 2018-06-21 23:32:20

Pierwsze, co mi na myśl teraz przyszło, to moje młodzieńcze wieloletnie marzenie, aby zrobić prawo jazdy i jeździć własnym autkiem. Spełniło się po 40-tce. Kupiłam śliczną i sprytną "polóweczkę". Owszem, trochę pojeździłam... Tzw. "gierkówką", a potem przez Warszawę do Olsztyna, Trójmiasta i z powrotem - przejechałam niezliczoną ilość razy... Dziś moje autko stoi i rdzewieje na placu... czeka na swój koniec. Tak szybko minęło i tak niewiele zostało...

lucy, 2018-06-21 22:17:49

... ktoś napisał :"Jesteś tym, który szuka swojej pełni" parafrazując mogę napisać - jestem tą , która ciągle szuka swego skarbu... co nim jest ? gdy byłam malutka mój duży brązowy miś i znaleziony kolorowy kamyk był skarbem bezcennym, potem dorastałam oblicze mojego skarbu zmieniało się dość szybko, gdy odeszłam z domu zrozumiałam że skarbem są ludzie których kocham i którzy mnie kochają... no właśnie i w pewnym momencie bardzo dawno temu zobaczyłam Jego TEGO, który JEST i był ze mną zawsze, nawet wtedy gdy płakałam gubiąc kolorowy kamyczek... ON Jest Skarbem, moim Skarbem i postaram się do końca mego życia odkrywać JEGO piękno i miłość i wielkość i dobroci... naprawdę warto :) dzięki o. Michale :) błogosławionego dnia życzę :)