Apel Jasnogórski w Sanktuarium M.B. Leśniowskiej

Matko Boga i nasza Matko!

Uśmiechnięta Madonno!

Stoję przed Tobą błękitna Maryjo szarych dni,

Królowo zachmurzonego nieba i przemokniętej ziemi,

Leśniowska Patronko pierwszych jesiennych wiatrów,

Matko gorącej herbaty z cytryną,

Która prosisz bym nie zapomniał swetra i parasola.

Matko zaciszna i klasztorna, skupiona i rozmodlona,

Matko czekająca w parku na wspólną chwilę różańca

Matko szarej godziny i chłodnych wieczorów,

Matko szarego świtu i niskiego ciśnienia.

Delikatnie uśmiechnięta patronko samotności,

Pocieszycielko strapionych rodzin, zapomnianych dzieci,

Opiekunko zapracowanych mężów,

Zagonionych matek,

Pomagająca w dźwiganiu zakupów,

Martwiąca się o pracę,

Stojąca w kolejce po zasiłek,

Pacjentko zadłużonych szpitali,

Gwiazdo przewodnia zagubionych w beznadziei,

Wspomożycielsko lękających się o przyszłość,

Pogrążonych w niepewności, szukających ratunku,

Pośredniczko miłości rodzinnej,

Ostatnia nadziejo skłóconych małżeństw,

Ukazująca  swoje oblicze tym, którzy się już nie kochają,

Ucieczko alkoholików,

Domie złoty wyrzuconych na bruk,

Przyjaciółko nie posiadających konta,

Akwedukcie łaski dla zwyczajnych rodzin,

Wieżo z kości słoniowej dla źle dotkniętych ,

Opiekunko nieszczęśliwych dzieci,

Wychowawczyni źle wychowanej młodzieży,

Syjonie zbuntowanych nastolatków,

Przedszkolanko w wielodzietnej rodzinie

Smutna patronko ostatnich dni wakacji,

nadziejo na złotą polska jesień.

W Twoje matczyne, troskliwe ręce składam to, że nie wszystko wychodzi tak jak byśmy chcieli, Tobie polecam to co w życiu najtrudniejsze i najsmutniejsze, Tobie oddaję trudną codzienność, permanentne zmęczenie, zawiedzione nadzieje,

Ciebie Matko pytam, jak kochać dobrze, wtedy gdy najtrudniej kochać. Ciebie pytam, jak wybaczać wtedy, gdy trzeba wybaczyć raz kolejny. Ciebie pytam jak rozmawiać z tymi, których kocham.

Polecamy ci Matko troskę o nasze rodziny, prosimy byś ty była naszym domem, naszym rodzinnym stołem, dachem nad naszymi głowami, gruntem po którym stąpamy, ścieżką dla najmłodszych, odpocznieniem dla najstarszych, siłą dla zmagających się z trudnościami,

Proszę cię dzisiaj Matko w imieniu wszystkich którzy przychodzą do Ciebie o tej godzinie i o każdej godzinie dnia:

Uśmiechaj się do nas!

Pozwól zaglądać sobie w oczy,

przytrzymaj swoja ciepłą dłonią.

Uśmiechaj się do nas z nieba…

Lesniów, 30 VIII 2006