ewa maria, 2017-11-27 11:43:42

KROSNA CZASU - autor nieznany "Ludzkie życie na krosnach tkane — Jego wzoru nie zna nikt z nas. Praca wre, a czółenka skaczą, Aż się w wieczność zamieni czas. Jedna nić jest przędziona ze srebra, Inna znowu ze złotych lśnień, Bywa też, że ciemniejsze pasmo Na tkaninę położy cień. Lecz jest ktoś, kto na oku ma stale Każdej nici niechybny bieg, Kto je zręcznie, powoli układa W tajemniczy, misterny ścieg. Bóg z pewnością dogląda warsztatu i planuje czółenek lot, Aby nici i jasne, i ciemne W tylko sobie znany złożyć splot. Jego piękno On jeden dostrzega, Zręczną dłonią prowadząc nić. Tylko On wie, która nić ma rzucać Czarny cień, a która złotem lśnić. A kiedy na dobre ucichnie Szum i stukot warsztatu tkackiego, Bóg pokaże gotowy materiał i wtedy wyjaśni, dlaczego W zręcznej dłoni Wszechmocnego Tkacza Ciemna nić jest tak samo potrzebna, By ułożyć wzór nieodgadniony, Jak nici ze złota i srebra."

czciciel, 2017-11-27 11:23:34

przystanął Proch na przystanku z Bogiem , cóż Ci dobrego powiem ; ja jeden i Ty Jeden , zostań więc mym Przyjacielem ... zdobywałem świat i góry nie pierwszy raz i wtóry , przemierzałem wszystkie drogi ale nikt nie był mi tak wierny jak Ty Ubogi ... budowałem i burzyłem , nie wiedzieć czemu tak żyłem jakby sam dla siebie a przecież w duszy pragnąłem tylko Ciebie ... Ty Jesteś Moim Przyjacielem bo gdy runie świat Ty Jeden mi zostaniesz jak róży Kwiat , na Tobie zaczyna i kończy się nasz Świat ...

Teresa 2, 2017-11-27 09:13:40

Jezus mi dzis daje do zrozumienia ,ze najwieksza wartosc w jego oczach ma moje serce bada czy w niedostatku jest Mu oddane.Najmilszy Panie JezuTobie najbardziej jest znane ubostwo bo Ty pierwszy przeszedles te droge .Umacniaj nas kiedy jest trudno

Jolanta, 2017-11-27 08:30:13

Ważne jest nie tylko to, co daję, ale też to, co zatrzymuję dla siebie. Nie kombinujmy więc, nie wymawiajmy się własną nędzą, bo nawet jeśli żyjemy w ubóstwie, zawsze możemy coś ofiarować Bogu: porzucić gniew, modlić się gorliwie, odrzucać grzech. A gdy już dajemy, dodawajmy do każdej swojej ofiary, do udzielanej innym ludziom pomocy ten duchowy dar - miłość i wiarę w Bożą opiekę.

Grzegorz, 2017-11-27 07:50:54

Wdowa przekroczyła sama siebie. Miała dwa pieniążki, a więc mogła kalkulować, aby wrzucić jeden. Nie kalkulowała. I Jezus to zobaczył. Dziękuję Ojcze Michale. Ave Maria, Virgo Clemens!

., 2017-11-27 07:45:05

Uboga wdowa „εβαλεν λεπτα δυο ο εστιν κοδραντης”: „wrzuciła dwa leptony to jest kwadrans”. Lepton - mały, drobny, słaby, cienki... Można było za to kupić garść mąki… Odbicie leptona zidentyfikowano na całunie turyńskim, płótnie, w którym do grobu złożono Jezusa. Żydzi kładli zmarłym na powiekach monety na których nie było wizerunku cesarza. Kładli je po pierwsze dlatego, aby się nie otwierały, a po drugie, by zmarły nie widział drogi, którą niesiono go do grobu. Najczęściej były to leptony. Na rewersach leptonów znajdowały się gałązka lauru i kłos. Jezu, oddaję wszystko co posiadam, przyjmij w całości moje „nic”, wrzucam te „leptony” do Skarbca Twojego Miłującego Serca, kładę na Twoich Oczach, obejmij je Twoim Miłosiernym Spojrzeniem, doprowadź do Zmartwychwstania.

ewa maria, 2017-11-26 22:52:13

...a co ze mną, jeśli posiadam...męża, rodzinę i najbiedniejsza nie jestem? Co, jeśli interesują się mną bankierzy, handlowcy, złodziejaszki? Czy Jezus na mnie już nie patrzy? Albo robi to z mniejszą miłością? A może inne braki mam, skoro tak intensywną obecność Chrystusa odczuwam w życiu moim? Pewnie chora jestem..., że Bóg-lekarz ciągle mi się przygląda i za rękę trzyma...