Grzegorz, 2014-06-20 09:25:15

Te słowa dotyczą również mnie samego. Kiedy osuwa ci się grunt pod nogami, kiedy twoja budowla zaczyna się chwiać, kiedy w proch obraca się codzienna pewność i 'ciepełko' wygodnego życia, wtedy dostrzegasz Prawdę. Ona przychodzi cichutko acz stanowczo. I zaczyna się nowa podróż, podróż po prawdziwe skarby, nie te plastikowe. Dziękuję Ojcze Michale. Ave Maria, Refugium Peccatorum!

Danielina, 2014-06-20 09:12:41

Potrzeba jakże często upadu. Wielkiego i bolesnego upadku aby "zawrócić" , pojąć , zrozumieć. Pojąć , że doczesna rzeczywistość jest ulotna i jak zapalony płomyk - gaśnie w chwilę.. "Gromadźcie sobie skarby w niebie” - słuchać Jezusa zawsze i wciąż, aby wyjść poza ziemskie postrzeganie życia i świata. We wszystkim być uczniem Jezusa.. Same serdeczności 0j. Michale.