Apel Jasnogórski Prymicyjny 29.05.2010
Apel Jasnogórski
o. Michał Legan:
Zjednoczeni z całym Kościołem ze czcią wspominamy najpierw pełną chwały Maryję, zawsze dziewicę, Matkę Boga i naszego Pana Jezusa Chrystusa.
Maryjo, Matko Eucharystii! Maryjo, Matko Kapłanów!
Starożytna modlitwa Kościoła – Kanon Rzymski – w samym centrum misterium Eucharystii, niejako na straży wielkiego cudu transfiguracji stawia Ciebie, Pokorną Bogurodzicę, z której wziął ciało nasz umęczony i zmartwychwstały Pan. Więc i my, neoprezbiterzy Zakonu Paulińskiego, w dniu naszych święceń kapłańskich ośmielamy się postawić Ciebie u wrót tej mistycznej tajemnicy jaką jest Msza Święta, tajemnicy przemiany, która od dzisiaj dokonywać się będzie przez nasze niegodne ręce i na wezwanie naszych niegodnych ust. Wzywamy Ciebie, Niewiasto Eucharystii, tak jak wzywa Ciebie Kanon Rzymski! Stań przy nas za każdym razem, gdy wyciągniemy dłonie nad ofiarnymi darami, strzeż nas gdy zwrócimy swe oczy ku stołowi Bożemu, prowadź nas gdy wstępować będziemy na stopnie ołtarza. Dziś oddajemy Ci każdą Eucharystię naszego życia, każdy gest, każde słowo i każdą myśl, dziś z oczami utkwionymi w Jezusa Najwyższego Kapłana, wzywamy Twojej pomocy: oto chwila, której każdy z nas z bojaźnią i z drżeniem pragnął i oczekiwał. Do Ciebie wołamy, bo Ty jesteś karmicielką - naucz nas karmić siebie i cały Lud słowem i ciałem Jezusa. O ty, z której zrodziło się Ciało Chrystusa, także i my pragniemy, by z nas, z naszej kapłańskiej posługi rodził się w swoim sakramentalnym ciele, i więcej jeszcze, chcemy wraz z Nim, Najwyższym Kapłanem, wołać codziennie: „Bierzcie im jedzcie, to jest ciało moje”. Tak Maryjo, to jest ciało moje i to jest krew moja. Módl się, abyśmy zawsze tak łączyli się z Chrystusem w Jego mistycznej ofierze, aby prawdziwie oddać ciało swoje i życie swoje.
o. Jerzy Ciecióra:
Aby Bóg przyjął i pobłogosławił święte dary ofiarne, składamy je Tobie przede wszystkim za Twój Święty Kościół Powszechny.
Maryjo Matko Kościoła i nasza Matko!
Ty jesteś u źródła Kościoła, ty jesteś Panną z wieczernika, z Golgoty, z pięćdziesiątnicy i z końca czasów. Stoimy przed Tobą, aby dziękować za nasz dom: jeden, święty, powszechny i apostolski. By dziękować za mistyczne Ciało Chrystusa, które zrodziłaś w misterium nowego Ludu Wybranego. Dziękujemy Ci za każdego kapłana wszczepionego w Kościół, za nasze kapłaństwo, które jest darem Kościoła, za dom na skale, który trwa mimo wszystkich burz i nawałnic, uderzających w jego fundamenty. Wyproś Kościołowi – naszemu Kościołowi – siłę, mądrość, cierpliwość i pokorę wobec strasznych zmagań, oskarżeń i grzechów. Niech Rok Kapłański, wielki dar Ojca Świętego Benedykta XVI dla nas wszystkich, zanurzy cały Kościół w modlitwie za sługi ołtarza i wdzięczności za tylu świętych kapłanów. Dziękujemy Ci za każde powołanie i prosimy, byś nieustannie pociągała swoją matczyną dobrocią wielu młodych mężczyzn o świętych duszach i mężnych sercach, by szli za wezwaniem Twojego syna i oddawali swoje życie w służbę Eucharystii.
o. Dariusz Parzych:
Składamy ofiarę uwielbienia, a także wszyscy ją składają i wznoszą swoje modlitwy ku Tobie, Bogu wiecznemu, żywemu i prawdziwemu, za siebie oraz za wszystkich swoich bliskich.
Maryjo, Królowo Rodzin!
Jak piękny musiał być dom, w którym wychowywałaś Jezusa. Piękny dom, w którym kocha się całym sercem, słucha się woli Bożej i trwa się w gotowości na Jego wezwanie. Dziś stoimy tutaj, by dziękować Ci Matko za nasze domy rodzinne, za naszych rodziców, rodzeństwo, babcie, dziadków i całe rodziny. Jak wiele im zawdzięczamy! Wpierw życie – przyjęte z miłością i troską, później wychowanie, wykształcenie, pomoc i wsparcie. Czasami rodzice modlili się o powołanie dla swoich dzieci, czasami przyjmowali nasze decyzje z wielkim trudem. Dziś stoją wraz nami w tej kaplicy i modlą się wraz z nami o święte kapłaństwo dla swoich synów. A my, nieustannie przejęci swoimi prymicyjnymi mszami i tym świeżym wciąż wspomnieniem dłoni biskupa na naszych głowach, gdy w akcie święceń zrodził nas do kapłaństwa, dziś prosimy Ciebie, Patronko rodzin: bądź nieustannie obecna w naszych rodzinnych domach i błogosław naszym rodzinom!
o. Wojciech Jeziorski:
Przyjmij łaskawie tę ofiarę od nas, sług Twoich i całego ludu Twego, napełnij nasze życie swoim pokojem, zachowaj nas od wiecznego potępienia i dołącz nas do grona Twoich wybranych.
Maryjo, Królowo nieba!
Kanon Rzymski prowadzi nas w tych modlitewnych rozważaniach ku pragnieniu nieba. Tak wiele razy wołałaś z trwogą do zagubionej ludzkości: nawróćcie się! Tak wiele razy przychodziłaś z pomocą grzesznikom i ratowałaś tych, dla których po ludzku nie było już ratunku. Niewiasto, która starłaś głowę węża! Wyproś nam wszystkim pragnienie świętości, wyproś nam serca z ciała, wyproś nam serca, które bolą gdy oddalamy się od Boga. Niech samo wspomnienie grzechu będzie nam niemiłe. Chcemy wszystko robić z Bogiem, dla Boga i w Bogu. Chcemy być w tym, który jest prawdą i szczęściem, drogą i celem. Chcemy być święci i nieskalani przed Jego obliczem. Wyproś nam to, Królowo Apostołów, męczenników, wyznawców, Królowo zbawionych!
o. Euzebiusz Grądalski:
On to w dzień przed męką wziął chleb w swoje święte i czcigodne ręce, podniósł oczy ku niebu do Ciebie, Boga swojego Ojca Wszechmogącego i dzięki Tobie składając błogosławił, łamał i rozdawał swoim uczniom.
Maryjo, adorująca niewidzialnego!
Twój Syn podczas ostatniej wieczerzy podniósł oczy ku niebu, ku swojemu Ojcu. I zapewne spojrzeli na siebie z wielką miłością: Ojciec i Syn. Od dziś będziemy sakramentalnie powtarzać słowa i gesty Jezusa Chrystusa, więc i my podnosimy nasze oczy ku niebu i adorujemy święte oblicze Przedwiecznego Boga. Widzimy Go oczami serca, bo przecież powiedział: kto mnie widzi, widzi i Ojca mojego.
Maryjo, chcemy wraz z Tobą wpatrywać się w Święte Oblicze Ojca, chcemy uczyć się prawdziwego duchowego ojcostwa, aby kapłaństwo które dziś stało się naszym udziałem było uczestnictwem w ojcostwie Boga, by było odpowiedzią na wołanie tak wielu wiernych, którzy potrzebują duchowych ojców.
o. Ondrej Kentos:
Składamy Twojemu majestatowi z otrzymanych od ciebie darów ofiarę czystą, świętą i doskonałą, racz wejrzeć na nią z miłością.
Maryjo, darze Wszechmogącego!
Święta modlitwa eucharystyczna Kościoła od XIV wieków wypowiadana przez kapłanów nad chlebem i nad winem uczy nas, że wszystko, co Bogu ofiarujemy, jest wpierw Jego darem dla nas. Nie posiadamy nic, ręce nasze są puste. Mamy zaś tylko to, co z woli i opatrzności Bożej otrzymujemy. Kiedy więc w tej apelowej godzinie stoimy przed Tobą, z wielką wdzięcznością i pokorą dziękujemy za wszystko, co dał nam Bóg. Wszystko jest łaską i wszystko: życie nasze, powołanie, nasze talenty i umiejętności, nasze indywidualne historie, całe życiorysy, a nawet plany i marzenia, całą przeszłość i przyszłość ogarniamy naszą najgłębszą wdzięcznością wobec Boga, który jest tak hojny i tak łaskawy. Nade wszystko zaś dziękujemy naszemu Panu za dwa dary największe: za świętą Eucharystię i za Ciebie, Matko!
o. Przemysław Kopa:
Niech Twój święty anioł zaniesie tę ofiarę na ołtarz w niebie, przed oblicze boskiego majestatu Twego, abyśmy przyjmując z ołtarza Najświętsze Ciało i Krew boskiego Syna, otrzymali obfite błogosławieństwo i łaskę.
Maryjo, Królowo Aniołów!
Ojcowie wschodu uczą, że nie człowiek wybiera ikonę, lecz to ikona wybiera człowieka. Czujemy się przez Ciebie wybrani: szczególnie powołani, by podziwiać tę święta Ikonę Jasnogórską. Dlatego poczytujemy to za błogosławieństwo i łaskę! Chcemy czerpać życie z oglądania Ciebie i twojego Syna, chcemy uczyć się tej drogi, którą wskazujesz, bo ty jesteś hodegetria - prowadząca do Jezusa, wołająca nieustannie: czyńcie wszystko, co Syn mój wam powie. Prosimy Cię, byś nieustannie odnawiała w nas to piękne powołanie paulińskie, aby wbijało się w niebo jak jasnogórska wieża. Chcemy być Paulinami, którzy wraz z aniołami zanoszą ludzkość na ołtarz w niebie, chcemy być maryjni, eucharystyczni, sam na sam z Bogiem. Chcemy służyć przy ołtarzu i w konfesjonale Narodu. Chcemy być jasnogórscy!
o. Mario Skrtic:
Przez Chrystusa, naszego Pana, przez którego Boże wszystkie te dobra ustawicznie stwarzasz, uświęcasz, ożywiasz, błogosławisz i nam ich udzielasz.
Maryjo, oblubienico Stwórcy!
Jeszcze raz się tobie wszyscy powierzamy! Błagaj Boga, by nas ustawicznie stwarzał, uświęcał, ożywiał, błogosławił i by się nam hojnie i wielkodusznie udzielał. Błagamy cię, weź nas jako swoja własność i pamiętaj po imieniu każdego z twoich synów, którzy otrzymali dziś na Jasnej Górze świecenia kapłańskie:
Ojca Jerzego Cieciórę
Ojca Dariusza Parzycha
Ojca Wojciecha Jeziorskiego
Ojca Euzebiusza Grądalskiego
Ojca Ondreja Kentosa ze Słowacji
Ojca Rafała Kandorę
Ojca Krzysztofa Kielczyka
Ojca Marcina Ćwierza
Ojca Przemysława Piotra Kopę
Ojca Marcina Sierszulskiego
Ojca Michała Legana
Błagam Cię także, Matko mojego powołania, byś pobłogosławiła dzień 19 czerwca, w którym i ja otrzymam święcenia kapłańskie na Chorwacji, w katedrze w Zagrzebiu.
Maryjo, Matko i Królowo Kapłanów, módl się za nami!
o. Michał Legan ZAKOŃCZENIE:
Brata diakona Mario, który oczekuje na dzień swoich święceń, wszystkie intencje naszych serc, oraz te, które zapisane są w Wielkiej Księdze Apelowej złożonej na Ołtarzu Ojczyzny, Intencje przyniesione przez pątników dnia dzisiejszego, Parafię którą nawiedzasz dzisiaj na szlaku swojego pielgrzymowania po naszej Ojczyźnie, oraz tych wszystkich, do których zostaniemy posłani, polecamy w różańcowej tajemnicy ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa.
